Anaplazmoza granulocytarna u koni

Anaplazmoza jest zakaźną, wielonarządową chorobą stwierdzaną na całym świecie zarówno u ludzi jak i wielu gatunków zwierząt. Obecność tych drobnoustrojów wykazano we krwi koni, bydła, owiec, kóz, kotów, psów, lisów, lam oraz jeleni. W Polsce obecność materiału genetycznego A. phagocytophilum stwierdzono w organizmie psów, kotów, danieli, saren oraz koni.

Drogi zakażenia i czynniki wywołujące

Gatunkiem riketsji najczęściej występującym u koni jest Anaplasma phagocytophilum. Do zakażenia koni dochodzi poprzez ukąszenie kleszcza Ixodes spp. oraz Rhipicephalus sanguineus, które są wektorami riketsji.

Objawy kliniczne i przebieg choroby

Objawy anaplazmozy są niespecyficzne. Początkowo u zarażonych koni występuje apatia, osłabienie oraz wysoka gorączka (sięgająca nawet 42̊ C). W ostrej postaci anaplazmozy dochodzi do spadku masy ciała, pojawienia się wybroczyn oraz krwawień z błon śluzowych, powiększenia śledziony i węzłów chłonnych. Objawom mogą towarzyszyć wymioty, biegunka, zapalenia stawów oraz objawy nerwowe takie jak drgawki i porażenia.

Wyniki badań laboratoryjnych i diagnostyka

W morfologii stwierdza się obniżoną liczbę płytek krwi oraz niedokrwistość, która może rozwinąć się w formie nieregeneratywnej będącej wynikiem hipoplazji szpiku kostnego. W badaniach moczu natomiast obserwujemy białkomocz. Podejrzenie choroby stawia się na podstawie objawów klinicznych, natomiast pełne rozpoznanie można uzyskać dopiero w oparciu o wyniki badań laboratoryjnych.

Najprostszym badaniem wykazującym obecność drobnoustrojów w granulocytach zwierząt zakażonych jest barwienie rozmazów krwi. Ponieważ wykazanie moruli A. phagocytophilum w leukocytach jest trudne nawet dla doświadczonego diagnosty, badanie rozmazów krwi każdorazowo powinno być potwierdzone wykazaniem obecności materiału genetycznego drobnoustrojów metodą PCR.

Leczenie i odporność

Leczenie anaplazmozy polega na zastosowaniu odpowiedniej antybiotykoterapii. Lekami, które wykazują najwyższą skuteczność są tetracykliny. Konie po przechorowaniu są odporne przez okres ok. 2 lat i nie uważa się ich za nosicieli choroby. Infekcje na tle Anaplasma u koni należy rozważyć w każdym przypadku wystąpienia ciężkich objawów chorobowych po kontakcie koni z kleszczami.

Źródła

1. Anaplazoza granulocytarna u koni, Łukasz Adaszek, Jacek Kasprzyk, Iwona Zadrzyńska, Łukasz Mazurek, Oliwier Teodorowski, Stanisław Winiarczyk, Życie weterynaryjne