Case Study – KOBI

Czekoladowy labrador, 6 lat, suka po sterylizacji, konsultacja w lecznicy w celu diagnostyki alergii pokarmowej.

Wywiad

W trakcie wywiadu z właścicielem i badania fizykalnego lekarz stwierdził u suki znaczną nadwagę. Ponadto Kobi miała zgrubiałe fałdy na karku co jej właściciel tłumaczył podobieństwem do biologicznego ojca. Według właściciela suka zaczęła tyć po sterylizacji oraz z powodu podjadania ze stołu. Kobi nie miała dostatecznie dużo ruchu, bo właściciele to osoby starsze. Jej niechęć do spacerów właściciele tłumaczyli otyłością psa, trudnością ze schodzeniem po schodach z 3 piętra i pogorszeniem kondycji.

Objawy

• Suka traci dużo sierści, zwłaszcza na bokach, w okolicy bioder,
• łupież,
• widoczne pojedyncze, samoistne, drobne rany w łysiejących miejscach,
• częste biegunki,
• złagodnienie temperamentu, suka nie jest już tak energiczna, często śpi i niechętnie wychodzi na spacer,
• właściciel ma wrażenie, że Kobi jest smutna.

Zlecone badania laboratoryjne

BADANIA Z KRWI

Wykonano badanie przesiewowe alergologiczne, które nie wykazało żadnych nieprawidłowości. Ponadto wykonano kontrolnie morfologię, której wyniki mieściły się w zakresach norm oraz podstawowe badania biochemiczne, które wykazały hipercholesterolemię i hipertriglicerydemię.

BADANIA MIKROBIOLOGICZNE I MYKOLOGICZNE

Następnie pobrano wymazy i sierść w celu badań mikrobiologicznych, ewentualnie mykologicznych oraz zeskrobiny skórne w celu diagnostyki pasożytów zewnętrznych.

Zalecenia

 Zalecono kąpiel psa w szamponie hipoalergicznym, specjalistyczną karmę dla psów otyłych oraz częstsze spacery i więcej ruchu. Zalecono kontrolę po otrzymaniu wyników posiewów.

Wizyta kontrolna

Na wizycie kontrolnej lekarz sprawdził wyniki badań laboratoryjnych.

WYNIKI BADAŃ MIKROBIOLOGICZNYCH

• Posiew w kierunku bakterii chorobotwórczych (-)
• Posiew w kierunku dermatofitów (-)

BADANIE FIZYKALNE

• Masa ciała psa bez istotnych zmian (właściciel utrzymuje dietę w dolnej granicy dawki zalecanej).
• W miejscu wyłysień uwidoczniły się ciemne przebarwienia, dodatkowo pojawiło się odbarwienie lusterka nosa.
• Ustąpiły biegunki.

BADANIA POZIOMU HORMONÓW TARCZYCY

W dalszym postępowaniu zalecono badanie hormonów tarczycy T4, fT4 i oraz cholesterolu. Wyniki badań nie mieściły się w zakresie wartości referencyjnych:

• T4 0,58 ug/dl
• fT4 <0,3 ng/dl
• cholesterol 330 mg/dl

Diagnoza

Na podstawie wyników zleconych badań, wywiadu i badania fizykalnego zdiagnozowano u Kobi pierwotną niedoczynność tarczycy.

Leczenie

Zalecono suplementację hormonów w dawce 10 um/kg m.c. 2 razy dziennie, na 30 minut przed planowanym posiłkiem.

Wizyta kontrolna po 4 tygodniach leczenia psa

Rano pobrano od Kobi krew na kontrolne badanie poziomów hormonów (wg najnowszych wytycznych nie ma potrzeby zachowywania określonego czasu od przyjęcia tabletki do pobrania krwi).

Uzyskane wyniki:

• T4 1,3 ug/dl
• fT4 0,80 ng/dl
• cholesterol 300 mg/dl

Wizyta kontrolna po 3 miesiącach leczenia

Kolejne badanie poziomu hormonów wykazało że wynik mieścił się w zakresie wartości referencyjnych. Uzyskano optymalne wysycenie organizmu hormonami.

Przypadek Kobi pokazuje jak ważne jest indywidualne podejście do pacjenta, który zgłasza nietypowe objawy oraz jak dużą wartość mają badania poziomu hormonów.

Podsumowanie

Na niedoczynność tarczycy najczęściej chorują psy pomiędzy 4 a 6 rokiem życia. Niektóre rasy tj. golden retriever, chow chow, labrador retriever, jamnik, bokser, beagle czy owczarek niemiecki, chorują częściej niż psy inne.

W praktyce weterynaryjnej najczęściej spotykamy się z pierwotną niedoczynnością tarczycy spowodowaną jej idiopatycznym zanikiem lub zapaleniem limfocytarnym na tle immunologicznym.

Pozostałe przyczyny niedoczynności tarczycy u psów to:

• wrodzony niedorozwój tarczycy,
• karłowatość przysadkowa,
• chirurgiczne usunięcie tarczycy,
• radioterapia.

Badania zalecane w podejrzeniu niedoczynności tarczycy u psa

W diagnostyce niedoczynności tarczycy nie należy opierać się tylko na jednym oznaczeniu poziomu T4, pomimo że sam jego prawidłowy poziom oznacza małe prawdopodobieństwo niedoczynności tarczycy u psa. Oznaczeniem o większej wartości diagnostycznej jest fT4 ze względu na większą czułość i specyficzność. Jeśli poziom fT4 jest prawidłowy a T4 jest obniżony to niedoczynność jest mało prawdopodobna.

Rekomendujemy wykonanie kompletu oznaczeń T4, fT4, TSH i cholesterolu.